تاریخچه مهر و استامپ. مهر و استامپ پدیده ی جدید ی نیست و تاریخچه و زمان کشف آن به گذشتهای بسیار دور برمیگردد
کهن ترین مهر های که در تاریخ ساخته شده اند مربوط به سه منطقه اور ،اوروک و جمدت النصر است که استفاده آنها به هزاره سوم قبل میلاد بر میگردد
در سرزمین های نام برده شده از مهر ها برای نوشتن کتیبه ها استفاده می شد و این مهر ها دربر گیرنده اطلاعاتی مانند نام و منصب صاحبان داشت و در بعضی از این مهر ها نام الهه ها و خدایان و پادشاهی نیز نوشته شده است
کاربرد مهر و آرم
مهرها در زمان های گذشته به چندین گروه تقسیم می شدند که شامل:
مهرهای شخصی برای مردم عادی و انجام امور روزانه بود.
مهرهای رسمی و محلی که در اختیار درباریان بود.
مهرهای نذری که توسط روحانیون و کاهنان استفاده می شود و در ردیف دارایی های آنها محسوب می شد.
جنس اولین مهر
با توجه به آنچه در تاریخچه مهر آمده است اولین مهرها احتمالا از قلوه سنگ‌های کف رودخانه ساخته شده اند که طرحهای هندسی و حیوانات روی آنها حکاکی شده است.
برخی از مهرها به شکل حیوانات مختلف چون جوجه تیغی بودند که احتمالا جنبه جادویی و آئینی داشتند.
تصاویر انسانی را می‌توان روی مهرهای دوره عبید (۳۶۰۰-۵۰۰۰ ق.م) مشاهده کرد.
در هزاره چهارم قبل از میلاد جنس مهرها تغییر کرد و از گل پخته، سنگ گچ، سنگ مرمر سفید و شیری رنگ در ساخت مهرها استفاده شد.
در دوران‌های بعد از سنگ‌هایی چون سنگ آهن، سنگ یمانی قرمز یا خاکستری، سنگ یشم، سنگ سلیمانی، لاجورد و همچنین استخوان و عاج و عقیق نیز استفاده می‌شد.
شکل مهرها متفاوت بوده به صورت دکمه‌ای، نیمه‌کروی، بیضی، مخروطی، مکعب و مستطیل مشاهده شده است.
قدیمی ترین مهر استامپی در ایران
با توجه به تاریخچه مهر کهن‌ترین نمونه‌های مهر استامپی در ایران از طبقه III تپه سیلک کاشان، طبقه I حصار دامغان، تل باکون A، طبقه I گیان نهاوند و شوش I به دست آمده است.
این مهرها دارای نقوش هندسی ساده یا مخطط تزئینی و نقوش تلفیقی از خطوط مارپیچ، صلیبی، مثلث‌های کوچک و دوایر تودرتو هستند.
در تپه سیلک از عمق ۸ تا ۱۱ متری مهر‌هایی از جنس سنگ همراه با تعدادی اشیاء سنگی کوچک چون هاون، گرز، چاقو و اره سنگی به دست آمده است.
قدیمی ترین مهر های کتیبه دار
در تاریخچه مهر آمده است که کهن ترین مهرها و نقش مهرهای باستان کتیبه دار از سه منطقه اور، اوروک و جمدت النصر به دست آمده اند و تاریخی در حدود هزاره سوم ق.م دارند.
کتیبه‌ها در آغاز ساده و کوتاه بوده و بعد‌ها طولانی شده و نام، نام فامیل و شغل را در بر می‌گرفته است.
در برخی کتیبه‌ها نام الهه‌ها و خدایان و شاهان حک شده است.
نقوش متداول روی مهرهای استوانه‌ای هزاره سوم قبل از میلاد را نقش خدایان نیمه انسان و نیمه حیوان تشکیل می‌دادند.
از اواسط هزاره دوم ق.م مهر های استوانه‌ای در بین النهرین کم کم جای خود را به مهرهای استامپی داد که تا اوسط هزاره اول به عنوان شکل حاکم باقی ماندند، که از این تاریخ به بعد همراه با مهرهای استوانه‌ای مورد استفاده قرار گرفته اند.
در آشور جدید طرحها ظریف تر با تزئینات خاص اما به صورت کوچکتری ظاهر شدند.
بیشتر آنها مبارزه خدایان افسانه‌ای مانند ایشتا، مردوک و خدای آشور را که شکل انسان بالدار و فروهر ترسیم شده اند نشان می‌دهند.
